Bevallingsverhaal Jordan deel 3

But then, shit went sideways.


Ik herinner mij nog dat ik de nageboorte er uit moest persen en dat het wat moeizaam verliep. De blik in Anthony’s ogen staat mij nog steeds helder bij. Ik herinner de kou en de dorst. De paniek van de artsen die zich om mijn bed heen bewogen. Dat was op een gegeven moment mijn grootste frustratie, ze negeerde me en ik mocht niks meer drinken want ik moest naar de O.K.

Bloody situation..


De kou kwam omdat ik dus een fluxus had gehad doordat mijn baarmoeder vroegtijdig sloot en bij het proberen alsnog handmatige de placenta te verwijderen door middel van trekken aan de navelstreng er iets scheurde en er dus een heftige bloeding ontstond. Ik neem de artsen niets kwalijk, maar het is jammer dat ze op zo’n moment niet sneller kunnen handelen. Iedereen die bij de O.K. betrokken is moet opgeroepen worden.


Ik herinner mij nog dat mijn ouders net in het ziekenhuis aankwamen en dat ik niet wilde dat ze mij zo zagen. Dat ik mij schaamde voor de situatie, alsof ik gefaald had. Ik wilde mijn moeder beschermen voor de angst die ik voelde. Een angst die ik nog nooit van mijn leven had gevoeld en ook niet had verwacht op een dag zoals deze. De angst om dood te gaan.

Dankjewel


Hebben jullie wel eens een soortgelijke situatie meegemaakt? Deel je verhaal in de comments of stuur mij een privéberichtje, dat stel ik zeer op prijs. Bedankt voor het lezen, hou zeker de site in de gaten voor het laatste deel!

BabyBaby

But then, shit went sideways. Ik herinner mij nog dat ik de nageboorte er uit moest persen en dat het wat moeizaam verliep. De blik in Anthony’s ogen staat mij nog steeds helder bij. Ik herinner de kou en de dorst. De paniek van de artsen die zich om mijn bed heen bewogen. Dat was…